Czym jest Lizozimo?

W błonie śluzowej jamy ustnej, spojówek i dróg oddechowych, czyli w narządach nieustannie narażonych na działanie różnego rodzaju mikroorganizmów znajduje się lizozym - enzym białkowy mający ogromne znaczenie w budowaniu odporności.

Czym konkretnie jest lizozym?

Lizozym to szeroko rozpowszechnione białko o niskiej masie cząsteczkowej (14 000 Da). Dzięki małej masie uczestniczy ono w nieswoistej odpowiedzi immunologicznej organizmu tzn. w pierwszej reakcji na czynnik chorobotwórczy. Lizozym występuje w dużej ilości tkanek, narządów i płynów biologicznych reprezentantów królestw żywych organizmów, a to oznacza, że także u ludzi i zwierząt. Jego naturalnym substratem są błony komórkowe bakterii.

Ciekawostka 
Lizozym odkryty został w 1921 roku przez szkockiego mikrobiologa Aleksandra Fleminga (tego samego, który znany jest z wynalezienia penicyliny). Zaobserwował on reakcję, jaka zaszła po złączeniu się kropli śluzu nosowego z podłożem agarowym – doprowadziło to do lizy czyli rozpadu rosnących na nim bakterii. W ten sposób Fleming odkrył bakteriolityczny czynnik i w następnym roku nadał mu nazwę lizozym. (Gajda, Bugla-Płoskońska, 2014r.) 

Właściwości lizozymu

Lizozym jest w stanie wytrzymać gotowanie do 3 minut, jego optymalna temperatura wynosi +60°C. W formie wysuszonej wytrzymuje 2-godzinną sterylizację w +160°C. Lizozym nie boi się środowiska kwaśnego, lecz w zasadowym jest niestabilny – największą aktywność wykazuje przy pH między 5, a 7. Promieniowanie UV potrafi inaktywować go bardzo szybko.

Mechanizm działania lizozymu

Terapeutyczne działanie lizozymu opiera się na właściwości przeciwdrobnoustrojowej, która zależy od jego aktywności enzymatycznej. Posiada zdolność do częściowego, a nawet całkowitego rozkładania błon komórkowych drobnoustrojów, czyli GRZYBÓW:

• mukopeptydów- bakterii gram dodatnich;
• gronkowców (Staphylococcus),
• paciorkowców (Streptococcus),
• laseczki tężca (Clostridium tetani),
• laseczki zgorzeli gazowej (Clostridium perfringens),
• laseczki wąglika (Bacillus anthracis),
• maczugowca błonicy (Corynebacterium diphtheriae),
• prątka gruźlicy (Mycobacterium tuberculosis),
• prątka trądu (Mycobacterium leprae),
• pałeczki Listeria monocytogenes).

Wpływa szczególnie na saprofity, lecz wykazuje także pozytywne działanie wobec innych szczepów chorobotwórczych. Działanie lizozymu prowadzi do powstawania dużej ilości otworów w błonach komórkowych, a wewnątrz składniki strukturalne ulegają dezorganizacji. Enzym lizozym spowalnia rozmnażanie cząsteczek wirusowych poprzez stymulację produkcji interferonu w tkankach. Interferon pełni niezwykle istotną rolę w procesie odpornościowym.

Lizozym należy do grupy enzymów bakteriolitycznych tzn. posiada zdolność rozpuszczania niektórych bakterii. Działa przeciwbólowo, stymuluje regeneracje tkanek i komórek. Wykazuje także działanie przeciwdrobnoustrojowe wzmagane połączeniem z lekami przeciwbakteryjnymi (zwłaszcza streptomycyną). Bierze udział w procesach regeneracyjnych, tworzeniu odporności oraz gojeniu się uszkodzeń błony śluzowej jamy ustnej.

Ciekawostka
Często spotykany wśród ssaków proces wylizywania młodych wiąże się z przekazywaniem im lizozymu przez matkę. W trakcie lizania powstaje bariera ochronna na ciele młodego. Dzięki niewielkiej masie cząsteczkowej enzym lizozymu i inne substancje odżywcze przenikają skórę i wnikają do organizmu zwierzęcia. Za sprawą lizozymu jego skóra nabiera zdolności bakteriolitycznych (rozpuszczania bakterii) – skutkuje to automatycznym wzrostem odporności.

Czym jest Lizozimo?

Jest to napój zawierający jako składnik aktywny ekstrakt z fermentowanych bakterii kwasu mlekowego. Lizozimo jest produktem energotropicznym co w dosłownym tłumaczeniu z języka rosyjskiego oznacza narzędzie zwiększające energię. Działanie energotropiczne powiązane jest z regulacją metabolizmu energetycznego. Substancje o działaniu energotropicznym mówiąc skrótowo działają pobudzająco na funkcjonowanie ludzkiego mózgu. Tematyka ta szerzej zgłębiana jest na Wschodzie, gdzie w leczeniu wykorzystuje się terapię energotropową. W Polsce powiązane jest to działaniem sympatykotoniczny, czyli skorelowanym z układem współczulnym, wywołujący w nim stan zwiększonego napięcia, wpływający na pobudzenie psychiczne [1,2,3]

Preparat otrzymywany jest w trakcie procesu biotechnologicznej produkcji metabiotyków bakterii Lactobacillus acidophilus Er-2 szczep 317/402 Narine. Jej cechą charakterystyczną jest odpowiednio wysoka zawartość lizozymu, dodatkowo zawiera gamę innych substancji i aminokwasów: serynę, tryptofan, metioninę, kwas glutaminowy, walinę, histydynę, leuchinę, izoleucynę, kwas askorbinowy (wit.C), ryboflawinę (wit.B2), tiaminę (wit.B1), pirydoksynę (wit.B6), tokoferol (wit.E), witaminę D3,  witaminę A, kwas mlekowy, AMP (peptydy przeciwdrobnoustrojowe): bakteriocyny, acidocyny. Lizozimo odznacza się podziałem składników ekstraktu na składniki metaboliczne tj. wydzielnicze bakterii mlekowych oraz składniki bakteryjne, czyli bakterie kwasu mlekowego Narine.

Ciekawostka
Trzeciego dnia karmienia, krowy karmią młode właśnie lizozymem. Wtedy to jego zawartość w mleku wzrasta do aż 30 μg /ml –  przekłada się to na zniszczenie komórek bakteryjnych i regenerację dotkniętych tkanek, czyli konkretne wsparcie odporności cieląt.

Korzyści ze stosowania Lizozimo?

Lizozimo dzięki zawartości lizozymu i dużej ilości innych witamin oraz aminokwasów wpływa pozytywnie na organizm człowieka. Oddziałuje stymulująco na układ immunologiczny, mobilizuje niespecyficzną tj. pierwszą reakcję obronną organizmu. Preparat wspiera działanie układu krwionośnego po przez udział w procesie hematopoezy tzn. wytwarzania krwi. Składniki lizozimo wykazują także właściwości bakteriobójcze (lizozym posiada zdolność niszczenia bakterii), antytoksyczne oraz przeciwzapalne. Lizozimo wspomaga także regenerację komórkową, jak również ułatwia proces gojenia się ran. Lizozimo wywołuje ponadto rozrost pałeczek kwasu mlekowego bytujących w jelicie, ich rodzimym środowisku.

Lizozimo wskazany jest jako:

• preparat poprawiający odporność,
• narzędzie stymulujące niespecyficzną odpowiedź immunologiczną,
• środek przeciwzapalny i bakteriobójczy,
• wsparcie procesu krwiotwórczego,
• stymulator regeneracji komórkowej,
• preparat wspomagający gojenie ran,
• środek antytoksyczny.

Źródła:
1.Neudakhin E.V., Talitskaya O.E. Terapia energotropowa zaburzeń psychoemocjonalnych u dzieci i młodzieży z dystonią autonomiczną. rak piersi. Matka i dziecko. 2021;4(1):77-84. DOI: 10.32364/2618-8430-2021-4-1-77-84. ригинальная статья опубликована на сайте РМЖ (Русский медицинский журнал): http://www.rmj.ru/articles/pediatriya/Energotropnaya_terapiya_psihoemocionalynyh_rasstroystv_u_detey_i_podrostkov_s_vegetativnoy_distoniey/#ixzz7kzSUgKbT Under Creative Commons License: Attribution
2. Prusiński A., Podstawy neurologii klinicznej., Warszawa: PZWL, 1977, s. 66 https://pl.wikipedia.org/wiki/Sympatykotonia
3. https://5prawnatury.pl/metody-terapeutyczne-2/
4. https://www.dine4fit.pl/emulgator/e1105
5. Gajda E., Bugla-Płoskońska G., Lizozym – występowanie w przyrodzie, właściwości biologiczne i możliwości zastosowań, Postepy Hig Med Dosw (online), 2014; 68: 1501-1515 e-ISSN 1732-2693